Instrumenty w Zbiorach Muzeum

Skrzypce wykonane ręcznie techniką strugania i dłubania przez Ludwika Grzebieniowskiego, zm. w 1965 r., w wieku ok.65 lat.

Pochodzenie: Jasło

Skrzypce wykonane są na wzór instrumentu fabrycznego. Wykonanie zdradza nieznajomość podstawowych zasad lutnictwa. Płyta górna, dolna i boczki sporządzone są z drewna sosnowego. Zwraca uwagę odwrotny niż zazwyczaj kierunek przebiegu słojów, zarówno w płycie górnej jak i dolnej. Obie płyty są dość mocno sklepione. Wykonawca wykorzystał przy tym naturalne zaorkąglenie pnia drzewa. Otwory rezonansowe mają kształt i rozmieszczenia zbliżone  do skrzypiec fabrycznych. Zarówno obie płyty jak i boczki są dużo grubsze niż w skrzypcach fabrycznych, stąd dość duży ciężar i masywność instrumentu. Brak jest belki wzmacniającej. Obie płyty i boczki połączone są ze sobą częściowo klejem, a częściowo gwoździami. Szyjka wraz z komorą kołkową i ślimakiem to najstaranniej wykonana części  instrumentu. Podstrunnica wykonana jest z drewna bukowego i pokryta czarną farbą. Kołki z drewna śliwy, również pokryte czarną farbą. Strunnik i sposób jego przytwierdzania do instrumentu wzorowany na skrzypcach fabrycznych. Podstawek wykonany z deseczki drewniana wystruganej na wzór podstawka fabrycznego z próbami zdobienia. Wyraźny ślad wskazuje, że podstawek był przyklejony do wierzchniej płyty. Struny wykonane są z drutu dwie najwyższe z pojedynczego , a dwie najniższe z podwójnie i potrójnie skręconego drutu.

Wymiary

dł.58cm

wys. boczków 40 mm